dubita

E Victionario

Discretiva

dubita dictio est in variis linguis:

Dictiones similes[+/-]

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

dubita[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
dubita casus nominativus singularis · genus femininum participii dubitus
dubita casus vocativus singularis · genus femininum participii dubitus
dubita casus nominativus pluralis · genus neutrum participii dubitus
dubita casus accusativus pluralis · genus neutrum participii dubitus
dubita casus vocativus pluralis · genus neutrum participii dubitus
Appellatio[+/-]
API: /ˈdubita/(classice)
Syllabificatio phonetica: du·bi·ta — morphologica: dubit-a

dubitā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dubitā secunda singularis praesens activa imperativus dubitō (dubitāre)
Forma Modus flexurae originis
dubitā casus ablativus singularis · genus femininum participii dubitus
Appellatio[+/-]
API: /ˈdubitaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: du·bi·tā — morphologica: dubit-a

Dacoromane[+/-]

dubita[+/-]

Proprietates grammaticales1[+/-]
Forma Modus flexurae originis
dubita casus nominativus/accusativus singularis articulatus · genus femininum adiectivi dubit
Appellatio[+/-]
API: /duˈbita/
Syllabificatio phonetica: du·bi·ta — morphologica: dubit-a
Proprietates grammaticales2[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dubita tertia singularis imperfectum activa indicativus dubita
Appellatio[+/-]
API: /dubiˈta/
Syllabificatio phonetica: du·bi·ta — morphologica: dubit-a

Italice[+/-]

dubita[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dubita tertia singularis praesens activa indicativus dubitare
dubita secunda singularis praesens activa imperativus dubitare
Appellatio[+/-]
API: /ˈdubita/
Syllabificatio phonetica: du·bi·ta — morphologica: dubit-a