divisura

E Victionario

Latine[+/-]

dīvīsūra[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /diːwiːˈsuːra/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vī·sū·ra — morphologica: divisur-a

Notatio[+/-]

← Latinedīvidō (dīvidere)

Nomen substantivum[+/-]

dīvīsūr|a, -ae fem.

  1. Partitio, quum res ea, quae proposita est, quasi in membra discerpitur
  2. (In re medica) incisura

Declinatio[+/-]

f. sing. plur.
nom. dīvīsūra dīvīsūrae I
gen. dīvīsūrae dīvīsūrārum II
dat. dīvīsūrae dīvīsūrīs III
acc. dīvīsūram dīvīsūrās IV
abl. dīvīsūrā dīvīsūrīs VI
voc. dīvīsūra dīvīsūrae V

Usus[+/-]

Latinitas postclassica

saec. IV. - saec. V.

  • si vero caput foris fecerit, cathaplasmatibus maturata scalpello dividatur, divisura ad inferiora porrecta, quo facili lapsu liquores egerantur, non sine adiutorio scematis et impressionis digitorum. —Gynaeciorum Sorani e graeco versorum et retractatorum quae exstant Caelii Aureliani (fl.c.400). Liber secundus. De collectionibus in mulierum partibus emergentibus.

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

  1. dīvīsiō
  2. incīsiō

Translationes[+/-]

Partitiodilatare ▼
Partitiocollabi ▲
Incisuradilatare ▼
Incisuracollabi ▲

Discretiva

divisura dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

dīvīsūra[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
dīvīsūra casus nominativus singularis · genus femininum participii dīvīsūrus
dīvīsūra casus vocativus singularis · genus femininum participii dīvīsūrus
dīvīsūra casus nominativus pluralis · genus neutrum participii dīvīsūrus
dīvīsūra casus accusativus pluralis · genus neutrum participii dīvīsūrus
dīvīsūra casus vocativus pluralis · genus neutrum participii dīvīsūrus
Appellatio[+/-]
API: /diːwiːˈsuːra/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vī·sū·ra — morphologica: dīvīs-ur-a

dīvīsūrā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
dīvīsūrā casus ablativus singularis · genus femininum participii dīvīsūrus
dīvīsūrā casus ablativus singularis substantivi dīvīsūra
Appellatio[+/-]
API: /diːwiːˈsuːraː/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vī·sū·rā — morphologica: dīvīs-ur-a

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Chamaedrys herba est, quae Latine trixago dicitur. aliqui eam chamaeropem, alii Teucriam appellavere. folia habet magnitudine mentae, colore et divisura quercus – alii serrata et ab eo serram inventam esse dixerunt –, flore paene purpureo. —Naturalis historia Plinii [1]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXIV, cap. 80, [130] — divisura
  2. Vicicitatio: divisura.