divisura

Latine

Appellatio

API: /diːwiːˈsuːra/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·vī·sū·ra — morphologica: divisur-a

Notatio

← Latine: dīvidō (dīvidere)

Nomen substantivum

dīvīsūr|a, -ae fem.

1. Partitio, quum res ea, quae proposita est, quasi in membra discerpitur
2. (In re medica) incisura

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	dīvīsūra	dīvīsūrae	I
gen.	dīvīsūrae	dīvīsūrārum	II
dat.	dīvīsūrae	dīvīsūrīs	III
acc.	dīvīsūram	dīvīsūrās	IV
abl.	dīvīsūrā	dīvīsūrīs	VI
voc.	dīvīsūra	dīvīsūrae	V

Usus

Latinitas postclassica

saec. IV. - saec. V.

• si vero caput foris fecerit, cathaplasmatibus maturata scalpello dividatur, divisura ad inferiora porrecta, quo facili lapsu liquores egerantur, non sine adiutorio scematis et impressionis digitorum. —Gynaeciorum Sorani e graeco versorum et retractatorum quae exstant Caelii Aureliani (fl.c.400). Liber secundus. De collectionibus in mulierum partibus emergentibus.

Dictiones collatae

Synonyma

1. dīvīsiō
2. incīsiō

Translationes

Partitio	dilatare ▼

Partitio	collabi ▲

Anglice: branching (en), fork (en) Germanice: Zerteilung (de) f, Gliederung (de) f, Verästelung (de) f

Incisura	dilatare ▼

Incisura	collabi ▲

Anglice: cut (en), incision (en) Germanice: Einschnitt (de) m

Discretiva

divisura dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

dīvīsūra

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
dīvīsūra	casus nominativus singularis · genus femininum	participii dīvīsūrus
dīvīsūra	casus vocativus singularis · genus femininum	participii dīvīsūrus
dīvīsūra	casus nominativus pluralis · genus neutrum	participii dīvīsūrus
dīvīsūra	casus accusativus pluralis · genus neutrum	participii dīvīsūrus
dīvīsūra	casus vocativus pluralis · genus neutrum	participii dīvīsūrus

Appellatio

API: /diːwiːˈsuːra/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·vī·sū·ra — morphologica: dīvīs-ur-a

dīvīsūrā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
dīvīsūrā	casus ablativus singularis · genus femininum	participii dīvīsūrus
dīvīsūrā	casus ablativus singularis	substantivi dīvīsūra

Appellatio

API: /diːwiːˈsuːraː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·vī·sū·rā — morphologica: dīvīs-ur-a

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Chamaedrys herba est, quae Latine trixago dicitur. aliqui eam chamaeropem, alii Teucriam appellavere. folia habet magnitudine mentae, colore et divisura quercus – alii serrata et ab eo serram inventam esse dixerunt –, flore paene purpureo. —Naturalis historia Plinii