divinum

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /diːˈwiːnum/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vī·num — morphologica: divin-um

Notatio[+/-]

Latine: dīvīnus

Nomen substantivum[+/-]

dīvīn|um, -i neut.

  1. Res divina.
  2. Dictum divinatoris.

Declinatio[+/-]

n. sing. plur.
nom. dīvīnum dīvīna I
gen. dīvīnī dīvīnōrum II
dat. dīvīnō dīvīnīs III
acc. dīvīnum dīvīna IV
abl. dīvīnō dīvīnīs VI
voc. dīvīnum dīvīna V

Dictiones collatae[+/-]

Translationes[+/-]

Discretiva

divinum dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
dīvīnum casus accusativus singularis substantivi dīvīnus
dīvīnum casus accusativus singularis · genus masculinum adiectivi dīvīnus
dīvīnum casus nominativus singularis · genus neutrum adiectivi dīvīnus
dīvīnum casus accusativus singularis · genus neutrum adiectivi dīvīnus
dīvīnum casus vocativus singularis · genus neutrum adiectivi dīvīnus

Appellatio[+/-]

API: /diːˈwiːnum/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vī·num — morphologica: divin-um