disturbes
Discretiva
|
disturbes dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]disturbēs
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| disturbēs | secunda singularis | praesens | activa | coniunctivus | disturbō (disturbāre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /disˈturbeːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dis·tur·bēs — morphologica: dis-turb-es
disturbes
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| disturbes | secunda singularis | praesens | activa | indicativus | disturber |
| disturbes | secunda singularis | praesens | activa | coniunctivus | disturber |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: [disˈtyʁb] - Syllabificatio phonetica: dis·turbes — morphologica: dis-turb-es