disturbes

E Victionario

Discretiva

disturbes dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

disturbēs[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturbēs secunda singularis praesens activa coniunctivus disturbō (disturbāre)
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /disˈturbeːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: dis·tur·bēs — morphologica: dis-turb-es

Francogallice[+/-]

disturbes[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturbes secunda singularis praesens activa indicativus disturber
disturbes secunda singularis praesens activa coniunctivus disturber
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: [disˈtyʁb]
Syllabificatio phonetica: dis·turbes — morphologica: dis-turb-es