Jump to content

disturber

E Victionario

Discretiva

disturber dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturber prima singularis praesens passiva coniunctivus disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /disˈturber/(classice)
Syllabificatio phonetica: dis·tur·ber — morphologica: dis-turb-er