disturba

E Victionario

Discretiva

disturba dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

disturbā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturbā secunda singularis praesens activa imperativus disturbō (disturbāre)
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /disˈturbaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā — morphologica: dis-turb-a

Francogallice[+/-]

disturba[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturba tertia singularis perfectum activa indicativus disturber
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: [distyʁˈba]
Syllabificatio phonetica: for·ma — morphologica: dis-turb-a

Italice[+/-]

disturba[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturba tertia singularis praesens activa indicativus disturbare
disturba secunda singularis praesens activa imperativus disturbare
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /disˈturba/
Syllabificatio phonetica: di·stur·ba — morphologica: dis-turb-a