diluvio

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːˈlu.wi.oː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·lu·vi·ō — morphologica: diluvi-o

Formae aliae

• dīluviēs, dīluviēī
• dīluvium, dīluviī

Notatio

← Latine: dīluō (dīluere)

Nomen substantivum

dīluvi|ō, -ōnis fem.

1. Inundatio aquarum ab immodicis imbribus, marisque, aut fluviorum incrementis terras operiens.

Dictiones collatae

• abluviō, abluvium
• alluviēs (adluviēs)
• alluviō, alluvium, alluvius
• circumluviō, circumluvium
• colluviō, colluviēs, colluvium
• ēluviēs
• illuviēs (inluviēs), illuviōsus
• interluviēs
• obluvium
• prōluviēs, prōluviō, prōluviōsus, prōluvium
• subluviēs
• subterluviō

Synonyma

1. ēluviō, inundātiō

Dictiones derivatae

• dīluviālis, dīluviāle

Translationes

Inundatio aquarum	dilatare ▼

Inundatio aquarum	collabi ▲

Anglice: flood (en), inundation (en); deluge (en) Dacoromane: inundație (ro) f, diluviu (ro) n; potop (ro) n Francogallice: inondation (fr) f; déluge (fr) m Germanice: Flut (de) f, Überschwemmung (de) f; Sintflut (de) f Italice: inondazione (it) f, diluvio (it) m Suecice: översvämning (sv) c

Discretiva

diluvio dictio est in variis linguis:

• Hispanice: diluvio
• Italice: diluvio

Dictiones similes

• Lusitane: dilúvio

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
dīluviō	casus dativus singularis	substantivi dīluvium
dīluviō	casus ablativus singularis	substantivi dīluvium

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːˈlu.wi.oː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·lu·vi·ō — morphologica: diluv-io

Loci

Hildegardis Bingensis 1098-1179

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Nam aqua in diluvio totam terram usque ad fundum penetrabilis terrae perfundens, in lutum mutavit, sicut et in novissimo die ad eamdem profunditatem ardebit, quoniam homo ea deinceps non indigebit. —Liber divinorum operum simplicis hominis Hildegardis