diluvionem

Discretiva

diluvionem dictio est in variis linguis:

Forma	Modus flexurae	originis
dīluviōnem	casus accusativus singularis	substantivi dīluviō

API: /diːˈlu.wiˈoːnem/

Syllabificatio phonetica: dī·lu·vi·ō·nem — morphologica: diluvion-em

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. III.

Astyages Medorum regnator quod filiae Mandanae adhuc virginis vesicam in diluvionem Asiae fluxisse somnio viderit, Herodotus refert; item anno post nuptias eius ex isdem locis vitem exortam toti Asiae incubasse. Hoc etiam Charon Lampsacenus Herodoto prior tradit. Qui filium eius tanto operi interpretati sunt, non fefellerunt, siquidem Asiam Cyrus et mersit et pressit. —De anima Tertulliani ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Quintus Septimius Florens Tertullianus - De anima. (The Latin Library): Capitulum XLVI., [4] — diluvionem
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: diluvionem.