dicavit

E Victionario

Discretiva

dicavit dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dicāvit tertia singularis perfectum activa indicativus dicō (dicāre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /diˈkaːwit/(classice)
Syllabificatio phonetica: di·cā·vit — morphologica: dicav-it

Loci[+/-]

Titus Livius
-58…+17
Marcus Manilius
fl. 14
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
Quintus Curtius Rufus
fl.c.50
C. Plinius Secundus
23-79
antiq. class.class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Cetera quoque omnia publica privataque sacra pontificis scitis subiecit, ut esset quo consultum plebes veniret, ne quid divini iuris neglegendo patrios ritus peregrinosque adsciscendo turbaretur; nec caelestes modo caerimonias, sed iusta quoque funebria placandosque manes ut idem pontifex edoceret, quaeque prodigia fulminibus a Iove quo visu missa susciperentur atque curarentur. Ad ea elicienda ex mentibus divinis Iovi Elicio aram in Aventino dicavit deumque consuluit auguriis, quae suscipienda essent. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

class.

  • His animadversis rebus quae proxima cura?
noscere tutelas adiectaque numina signis
et quae cuique deo rerum natura dicavit,
cum divina dedit magnis virtutibus ora,
condidit et varias sacro sub nomine vires,
pondus uti rebus persona imponere posset. —Astronomicon M. Manilii [3][2]

class.

  • Non alia magis est libera et vitio carens
ritusque melius vita quae priscos colat,
quam quae relictis moenibus silvas amat.
non illum avarae mentis inflammat furor
qui se dicavit montium insontem iugis,
non aura populi et vulgus infidum bonis,
non pestilens invidia, non fragilis favor; —Phaedra Senecae [4][2]

saec. I.

  • Amphoterus deinde, classis praefectus, ad liberandam Cretam missus - namque et Persarum et Spartanorum armis pleraque eius insulae obsidebantur - ante omnia mare a piraticis classibus vindicare iussus: quippe obnoxium praedonibus erat in bellum utroque rege converso. His compositis Herculi Tyrio ex auro crateram cum XXX pateris dicavit imminensque Dareo ad Euphraten iter pronuntiari iussit. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [5][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • bestiolarum quoque genera innascuntur, napis pulices, raphano urucae et vermiculi, item lactucis et oleri, utrisque hoc amplius limaces et cocleae, porro vero privata animalia, quae facillime stercore iniecto capiuntur condentia in id se. ferro quoque non expedire tangi rutam, cunilam, mentam, ocimum auctor est Sabinus Tiro in libro κηπουρικῶν, quem Maecenati dicavit. —Naturalis historia Plinii [6]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber I, caput 20 — dicavit
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: dicavit.
  3. 3.0 3.1 Marcus Manilius - Astronomicon libri quinque. (Bibliotheca Augustana): Liber secundus, versus 435 — dicavit
  4. 4.0 4.1 Lucius Annaeus Seneca - Phaedra. (Bibliotheca Augustana):  Tomus / Liber 3. Actus secundus, scaena II, Hippolytus, versus 487 — dicavit
  5. 5.0 5.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber IV. Capitulum VIII, [16] — dicavit
  6. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber 19, cap. 57, [177] — dicavit