curato
Discretiva
 |
curato dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]cūrātō
[+/-]Proprietates grammaticales1
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| cūrātō | secunda singularis | futurum | activa | imperativus | cūrō (cūrāre) |
| cūrātō | tertia singularis | futurum | activa | imperativus | cūrō (cūrāre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /kuːˈraːtoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cū·rā·tō — morphologica: cur-ato
Proprietates grammaticales2
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| cūrātō | casus dativus singularis · genus masculinum | participii cūrātus |
| cūrātō | casus ablativus singularis · genus masculinum | participii cūrātus |
| cūrātō | casus dativus singularis · genus neutrum | participii cūrātus |
| cūrātō | casus ablativus singularis · genus neutrum | participii cūrātus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /kuːˈraːtoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cū·rā·tō — morphologica: curat-o
curato
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| curato | — |
perfectum | — |
participium | curare |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /kuˈrato/ - Syllabificatio phonetica: cu·ra·to — morphologica: curat-o
Categoriae:
- Formae affines
- Lingua Latina
- Linguae Latinae index inversus
- Formae affines per coniugationem
- Formae affines Latinae
- Formae affines Latinae per coniugationem
- Formae affines per declinationem
- Formae affines Latinae per declinationem
- Lingua Italica
- Formae affines Italicae
- Formae affines Italicae per coniugationem