cuniculi

Discretiva

cuniculi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
cunīculī	casus genitivus singularis	substantivi cunīculus
cunīculī	casus nominativus pluralis	substantivi cunīculus
cunīculī	casus vocativus pluralis	substantivi cunīculus

Appellatio pronuntiatusque

API: /kuˈniːkuliː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cu·nī·cu·lī — morphologica: cunicul-i

Loci

Gaius Valerius Catullus -87…-54

Marcus Terentius Varro -47…-45

Titus Livius -58...+17

C. Plinius Secundus 23-79

Isidorus Hispalensis 560-636

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Cinaede Thalle, mollior cuniculi capillo

vel anseris medullula vel imula oricilla

vel pene languido senis situque araneoso,

idemque, Thalle, turbida rapacior procella,

cum †diva mulierarios ostendit† oscitantes:

remitte pallium mihi meum, quod involasti,

sudariumque Saetabum catagraphosque Thynos,

inepte, quae palam soles habere tamquam avita. —Carmina Catulli

class.

• Cuniculi dicti ab eo, quod sub terra cuniculos ipsi facere solent, ubi lateant in agris. Horum omnium tria genera, si possis, in leporario habere oportet. Duo quidem utique te habere puto, quod in Hispania annis ita fuisti multis, ut inde te cuniculos persecutos credam. —De agricultura Varronis

class.

• Cuius ubi ad tantam altitudinem quantae esse solum infimum cuniculi poterat pervenerunt, silentio facto pluribus locis aure admota sonitum fodientium captabant. —Ab urbe condita Titi Livii

saec. I.

• praecedit vero comitaturque terribilis sonus, alias murmuri similis, alias mugitibus aut clamori humano armorumve pulsantium fragori, pro qualitate materiae excipientis formaque vel cavernarum vel cuniculi, per quem meet, exilius grassante in angusto, eodem rauco in recurvis, resultante in duris, fervente in umidis, fluctuante in stagnantibus, furente contra solida. —Naturalis historia Plinii

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

• Cuniculi genus agrestium animalium dicti quasi caniculi, eo quod canum indagine capiantur vel excludantur ab speluncis. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Veluti siquis ab innumeris hostibus circumclusus, cui nullus pateat egressus, nulla sit misericordie spes nullumque solatium, sed infesta omnia, erecte machine, defossi sub terram cuniculi: tremuntque iam turres, stant scale propugnaculis admote, herent menibus vinee et ignis tabulata percurrit. —Secretum Petrarcae