Jump to content

crucem

E Victionario

Discretiva

crucem dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
crucem casus accusativus singularis substantivi crux

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈkrukem/(classice)
Syllabificatio phonetica: cru·cem — morphologica: cruc-em

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
Vitruvius
ca. -80…-20
Titus Livius
-58…+17
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
Petronius Arbiter
ca. 14-66
Quintus Curtius Rufus
fl. 50
Decimus Iunius Iuvenalis
ca. 60-130
antiq. class.class.class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class. (45 a.C.n.)

  • et si tibi ignoto apud ignotos, apud barbaros, apud homines in extremis atque ultimis gentibus positos, nobile et inlustre apud omnis nomen civitatis tuae profuisset, ille, quisquis erat, quem tu in crucem rapiebas, qui tibi esset ignotus, cum civem se Romanum esse diceret, apud te praetorem si non effugium ne moram quidem mortis mentione atque usurpatione civitatis adsequi potuit? —In C. Verrem actio secunda Ciceronis [1][2]

class. (ca. 30/22 a.C.n.)

  • Et ad summam mors eius ut parricidii damnati varie memoratur. Alii enim scripserunt a Philadelpho esse in crucem fixum, nonnulli Chii lapides esse coniectos, alii Zmyrnae vivum in pyram coniectum. —De architectura Vitruvii [3][2]

class.

  • Per eosdem dies speculato Carthaginiensis qui per biennium fefellerat Romae deprensus praecisisque manibus dimissus, et servi quinque et viginti in crucem acti, quod in campo Martio coniurassent. Indici data libertas et aeris gravis viginti milia. —Ab urbe condita Titi Livii [4][2]

class.

  • Dic tibi: “Ex istis, quae terribilia videntur, nihil est invictum. Singula vicere iam multi: ignem Mucius, crucem Regulus, venenum Socrates, exilium Rutilius, mortem ferro adactam Cato; et nos vincamus aliquid.” —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [5][2]

saec. I.

  • Itaque unius cruciarii parentes ut viderunt laxatam custodiam, detraxere nocte pendentem supremoque mandaverunt officio. At miles circumscriptus dum desidet, ut postero die vidit unam sine cadavere crucem, veritus supplicium, mulieri quid accidisset exponit: nec se exspectaturum iudicis sententiam, sed gladio ius dicturum ignaviae suae. —Satyricon T. Petronii Arbitri [6][2]

saec. I.

  • Rursus Musicani defecerunt: ad quos opprimendos missus est Pithon, qui captum principem gentis eundemque defectionis auctorem adduxit ad regem. Quo Alexander in crucem sublato rursus amnem, in quo classem expectare se iusserat, repetit. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [7][2]

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 100/128 p.C.n.)

  • ut sit magna, tamen certe lenta ira deorum est;
si curant igitur cunctos punire nocentes,
quando ad me venient? sed et exorabile numen
fortasse experiar; solet his ignoscere. multi
committunt eadem diverso crimina fato:
ille crucem sceleris pretium tulit, hic diadema. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [8][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - In C. Verrem actio secunda. (The Latin Library): Liber quintus. 64 [166] — crucem
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 Vicicitatio: crucem.
  3. 3.0 3.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber septimus, prooemium. [9] — crucem
  4. 4.0 4.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXII, caput 33, [2] — crucem
  5. 5.0 5.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 16. 98, versus 12 — crucem
  6. 6.0 6.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. CXII. — crucem
  7. 7.0 7.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber IX. Capitulum VIII, [16] — crucem
  8. 8.0 8.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura XIII, versus 105 — crucem