Jump to content

constante

E Victionario

Discretiva

constante dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

[+/-]

Formae affines

[+/-]

cōnstante

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
cōnstante casus ablativus singularis participii cōnstāns
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /koːnsˈtante/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·stan·te morphologica: con-stant-e

constante

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
constante forma singularis · genus femininum adiectivi constant
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: [kɔ̃sˈtɑ̃t]
Syllabificatio phonetica: cons·tante morphologica: con-stant-e

constante

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
constante
praesens activa participium constare
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /konsˈtante/
Syllabificatio phonetica: con·stan·te morphologica: con-stant-e

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
Titus Livius -58/+17 L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[+/-]

class.

  • Ac mihi quidem videntur huc omnia esse referenda iis qui praesunt aliis, ut ii qui erunt in eorum imperio sint quam beatissimi; quod tibi et esse antiquissimum et ab inrtio, fuisse, ut primum Asiam attigisti, constante fama atque omnium sermone celebratum est. —Epistolae ad Quintum Ciceronis [1][2]

class.

  • Ita peragratis Hispaniae Galliaeque populis legati Romam redeunt haud ita multo post quam consules in provincias profecti erant. Civitatem omnem exspectatione belli erectam invenerunt satis constante fama iam Hiberum Poenos tramisisse. —Ab urbe condita Titi Livii [3][2]

saec. I.

  • Nam et homines quosdam non posse generare, quamvis omni membrorum numero constante, manifestum est; ne sit incredibile, si genitali loco virga nata fructu careat, carituram quoque fetu. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [4][2]

Latinitas nova

[+/-]

saec. XVI.

  • Primum fluente puncto est linea recta, quae si uno extremo fixo altero moveatur usque ad reflexionem in idem, producit planum; quod si constante centro invertatur semicirculo in semicirculum e vestigio confluente, producit sphaeram. —De triplici minimo et mensura Iordani Bruni [5][2]

Fontes

  1. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Cicero
  2. 1 2 3 4 Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named q
  3. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named TitusLivius
  4. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Columella
  5. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named IordanusBrunus