Jump to content

confugiens

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /koːnˈfugieːns/(classice)
Syllabificatio phonetica: cōn·fu·gi·ēns — morphologica: con-fugi-ens

Notatio

[+/-]
Latine: cōnfugiō (cōnfugere)

Participium

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cōnfugiēns
praesens activa participium cōnfugiō (cōnfugere)

Declinatio

[+/-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. cōnfugiēns cōnfugiēns cōnfugiēns nom. cōnfugientēs cōnfugientēs cōnfugientia
gen. cōnfugientis cōnfugientis cōnfugientis gen. cōnfugientium cōnfugientium cōnfugientium
dat. cōnfugientī cōnfugientī cōnfugientī dat. cōnfugientibus cōnfugientibus cōnfugientibus
acc. cōnfugientem cōnfugientem cōnfugiēns acc. cōnfugientēs
cōnfugientīs
cōnfugientēs
cōnfugientīs
cōnfugientia
abl. cōnfugiente
cōnfugientī
cōnfugiente
cōnfugientī
cōnfugiente
cōnfugientī
abl. cōnfugientibus cōnfugientibus cōnfugientibus
voc. cōnfugiēns cōnfugiēns cōnfugiēns voc. cōnfugientēs cōnfugientēs cōnfugientia

Translationes

[+/-]