commutatus

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /kommuːˈtaːtus/(classice)
Syllabificatio phonetica: com·mū·tā·tus — morphologica: com-mutat-us

Notatio[+/-]

Latine: commūtō (commūtāre)

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
commūtātus
perfectum passiva participium­ nominativo commūtō (commūtāre)

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. commūtātus commūtāta commūtātum nom. commūtātī commūtātae commūtāta
gen. commūtātī commūtātae commūtātī gen. commūtātōrum commūtātārum commūtātōrum
dat. commūtātō commūtātae commūtātō dat. commūtātīs commūtātīs commūtātīs
acc. commūtātum commūtātam commūtātum acc. commūtātōs commūtātās commūtāta
abl. commūtātō commūtātā commūtātō abl. commūtātīs commūtātīs commūtātīs
voc. commūtāte commūtāta commūtātum voc. commūtātī commūtātae commūtāta

Translationes[+/-]

Nomen substantivum[+/-]

commūtāt|us, -ūs masc.

  1. Actus commutandi.

Declinatio[+/-]

m. sing. plur.
nom. commūtātus commūtātūs I
gen. commūtātūs commūtātuum II
dat. commūtātuī commūtātibus III
acc. commūtātum commūtātūs IV
abl. commūtātū commūtātibus VI
voc. commūtātus commūtātūs V

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

Translationes[+/-]

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

commūtātūs[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
commūtātūs casus genitivus singularis substantivi commūtātus
commūtātūs casus nominativus pluralis substantivi commūtātus
commūtātūs casus accusativus pluralis substantivi commūtātus
commūtātūs casus vocativus pluralis substantivi commūtātus
Appellatio[+/-]
API: /kommuːˈtaːtuːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: com·mū·tā·tūs — morphologica: com-mutat-us