commutata

E Victionario

Discretiva

commutata dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

commūtāta[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
commūtāta casus nominativus singularis · genus femininum participii commūtātus
commūtāta casus vocativus singularis · genus femininum participii commūtātus
commūtāta casus nominativus pluralis · genus neutrum participii commūtātus
commūtāta casus accusativus pluralis · genus neutrum participii commūtātus
commūtāta casus vocativus pluralis · genus neutrum participii commūtātus
Appellatio[+/-]
API: /kommuːˈtaːta/(classice)
Syllabificatio phonetica: com·mū·tā·ta — morphologica: com-mutat-a

commūtātā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
commūtātā casus ablativus singularis · genus femininum participii commūtātus
Appellatio[+/-]
API: /kommuːˈtaːtaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: com·mū·tā·tā — morphologica: com-mutat-a

Italice[+/-]

commutata[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
commutata forma singularis · genus femininum participii commutato
Appellatio[+/-]
API: /kommuˈtata/
Syllabificatio phonetica: com·mu·ta·ta — morphologica: com-mutat-a