communicate

E Victionario

Discretiva

communicate dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales1[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
commūnicāte secunda pluralis praesens activa imperativus commūnicō (commūnicāre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /kom.muːniˈkaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: com·mū·ni·cā·te — morphologica: com-munic-ate

Proprietates grammaticales2[+/-]

Forma Modus flexurae originis
commūnicāte casus vocativus singularis · genus masculinum participii commūnicātus

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /kom.muːniˈkaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: com·mū·ni·cā·te — morphologica: com-municat-e