Jump to content

brevia

E Victionario

Discretiva

brevia dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

brevia

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
brevia casus nominativus pluralis · genus neutrum adiectivi brevis
brevia casus accusativus pluralis · genus neutrum adiectivi brevis
brevia casus vocativus pluralis · genus neutrum adiectivi brevis
brevia casus nominativus pluralis · genus neutrum substantivi breve
brevia casus accusativus pluralis · genus neutrum substantivi breve
brevia casus vocativus pluralis · genus neutrum substantivi breve
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈbre.wi.a/(classice)
Syllabificatio phonetica: bre·vi·a — morphologica: brev-ia

breviā

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
breviā secunda singularis praesens activa imperativus breviō (breviāre)
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈbre.wi.aː/(classice)
Syllabificatio phonetica: bre·vi·a — morphologica: brev-ia

brevia

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
brevia tertia singularis praesens activa indicativus breviare
brevia secunda singularis praesens activa imperativus breviare
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈbrɛvja/
Syllabificatio phonetica: bre·via — morphologica: brev-ia

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
Aulus Gellius
ca. 130-180
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (44 a.C.n. / 710 a.u.)

  • Sed nec illa exstincta sunt alunturque potius et augentur cogitatione et memoria mea, et si illis plane orbatus essem, magnum tamen adfert mihi aetas ipsa solacium. Diutius enim iam in hoc desiderio esse non possum. Omnia autem brevia tolerabilia esse debent, etiamsi magna sunt. —Laelius sive de amicitia Ciceronis [1][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170-177 p.C.n.)

  • Sed si quis est tam agresti aure ac tam hispida, quem lux ista et amoenitas orationis verborumque modificatio parum delectat, amat autem priora idcirco, quod incompta et brevia et non operosa, sed nativa quadam suavitate sunt quodque in his umbra et color quasi opacae vetustatis est, is, si quid iudicii habet, consideret in causa pari M. Catonis, antiquioris hominis, orationem, ad cuius vim et copiam Gracchus nec adspiravit. —Noctes Atticae A. Gellii [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Laelius de amicitia. (The Latin Library): 27 [104] — brevia
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: brevia.
  3. 3.0 3.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber decimus. Capitulum III, [15] — brevia