arabitur

Discretiva

arabitur dictio est in variis linguis:

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
arābitur	tertia singularis	futurum	passiva	indicativus	arō (arāre)

API: /aˈraːbitur/

Syllabificatio phonetica: a·rā·bi·tur — morphologica: ar-abitur

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class.

Vobis arabitur ager Campanus, vobis Capua urbs frequentabitur; conditorum, parentium, deorum immortalium numero nobis eritis; nulla colonia vestra erit, quae nos obsequio erga vos fideque superet. —Ab urbe condita Titi Livii ^[1]^[2]

saec. I.

Sed quandoque arabitur, observabimus ne lutosus ager tractetur neve exiguis nimbis semimadidus, quam terram rustici variam cariosamque appellant; ea est cum post longas siccitates levis pluvia superiorem partem glaebarum madefecit, inferiorem non attigit. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[3]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber VII, caput 30, [19] — arabitur
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 Vicicitatio: arabitur.
↑ ^3.0 ^3.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (apud Vicifons): Liber secundus. Caput IV. [5] — arabitur