agricola

E Victionario
Jump to navigation Jump to search
Solum agricola Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v. Agricola.

Latine[+/-]

agricola[+/-]

Appellatio[+/-]

agricolaAPI: /aˈgrikola/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·gri·co·la — morphologica: agri-col-a

Notatio[+/-]

← Latine: ager + colō (colāre)

Nomen substantivum[+/-]

agricŏl|a, -ae masc.

  1. Qui agros colit, cultor agri.

Declinatio[+/-]

m. sing. plur.
nom. agricola agricolae I
gen. agricolae agricolārum
agricolum 		II
dat. agricolae agricolīs III
acc. agricolam agricolās IV
abl. agricolā agricolīs VI
voc. agricola agricolae V

Usus[+/-]

Latinitas mediaevalis

saec. XIII.

Iam horrifer Aquilo
suavi cedit Zephiro,
sole in estifero
degente domicilio.
dulcisona resonat harundo.
floride cum floridis
florent vites pampinis.
odorifera
surgunt gramina,
gaudet agricola. —Carmina Burana variorum auctorum (Carmina amatoria, 132, 5a. fl.1230)

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

  1. agrīcultor

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

Cultor agridilatare ▼
Cultor agricollabi ▲

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

agricolā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
agricolā casus ablativus singularis substantivi agricola
Appellatio[+/-]
agricolāAPI: /aˈgrikolaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·gri·co·lā — morphologica: agri-col-a

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43		P. Ovidius Naso -42…+18Lucius Annaeus Seneca -3/+65 L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70		C. Plinius Secundus 23-79M. Fabius Quintilianus ca. 35-100 Hildegardis Bingensis
1098-1179 		Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class.class.class. III II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Medicus morbum ingravescentem ratione providet, insidias imperator, tempestates gubernator; et tamen ei ipsi saepe falluntur, qui nihil sine certa ratione opinantur; ut agricola, cum florem oleae videt, bacam quoque sese visurum putat, non sine ratione ille quidem sed non numquam tamen fallitur. —De divinatione Ciceronis [1][2]

class.

  • Quae tibi quaerebam memorem testantia curam
dona Tomitanus mittere posset ager.
Dignus es argento, fulvo quoque dignior auro,
sed te, cum donas, ista iuvare solent.
Nec tamen haec loca sunt ullo pretiosa metallo:
hostis ab agricola vix sinit illa fodi.
Purpura saepe tuos fulgens praetexit amictus,
sed non Sarmatico tingitur illa mari. —Epistulae ex Ponto Ovidii Nasonis [3][2]

class.

  • Perdet agricola, quod sparsit, si labores suos destituit in semine; multa cura sata perducuntur ad segetem; nihil in fructum pervenit, quod non a primo usque ad extremum aequalis cultura prosequitur. —De beneficiis Senecae [4]

saec. I.

  • Eum porro an recte aretur frequenter explorare debet agricola, nec tantum visu, qui fallitur non numquam superfusa terra latentibus scamnis, verum etiam tactu, qui minus decipitur cum solidi rigoris admota pertica transversis sidcis inseritur. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [5][2]

saec. I.

  • ita nubilo occasu pluviosam hiemem denuntiat, statimque augent lacernarum pretia; sereno asperam, et reliquarum vestium accendunt. sed ille indocilis caeli agricola hoc signum habeat inter suos vepres humumque suam aspiciens: cum folia viderit decidua. sic iudicetur anni temperies, alibi tardius, alibi maturius. —Naturalis historia Plinii [6]

saec. I.

  • Casus autem, qui et ipse praestat argumentis locum, sine dubio est ex insequentibus, sed quadam proprietate distinguitur, ut si dicam: «melior dux Scipio quam Hannibal, vicit Hannibalem» : «bonus gubernator, numquam fecit naufragium» : «bonus agricola, magnos sustulit fructus». —Institutio oratoria Quintiliani [7]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Nequaquam autem deceret ut sacerdos officia agricolae, discipulus officia magistri coleret, cum agricola sacerdotem, discipulus magistrum in timore et humili patientia imitari debeat. —Epistolae Hildegardis [8][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Nunc ad ipsam agriculture artem redeo, que magnis olim tractata viris atque ingeniis in pretio fuit, in qua ut multis in rebus altum locum Cato censorius tenet, de quo cum verissime scriptum sit, optimus senator, optimus orator, optimus imperator, tandem laudis ad cumulum illud est additum: sine emulo sive sine exemplo sui temporis agricola. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [9][2]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De divinatione. (The Latin Library): Liber secundus. 6 [16] — agricola
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: agricola.
  3. ↑ 3.0 3.1 Publius Ovidius Naso - Epistulae ex Ponto. (Bibliotheca Augustana): Liber octavus, 8, versus 5 — agricola
  4. ↑ Lucius Annaeus Seneca - De beneficiis. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber II. 11, versus 4 — agricola
  5. ↑ 5.0 5.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (apud Vicifons): Liber secundus. Caput IV. [3]  — agricola
  6. ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XVIII, cap. 60, [226] — agricola
  7. ↑ Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber quintus, X. [48] — agricola
  8. ↑ 8.0 8.1 Hildegardis Bingensis - Epistolae. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): 197 Responsum Hildegardis  — agricola
  9. ↑ 9.0 9.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber I. 57: De agro fertili ed exculto — agricola
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=agricola&oldid=212180"