agricolis

Discretiva

agricolis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
agricolīs	casus dativus pluralis	substantivi agricola
agricolīs	casus ablativus pluralis	substantivi agricola

Appellatio

API: /aˈgrikoliːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·gri·co·līs — morphologica: agri-col-is

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. XIII.

Agricolis fessis | cum venerit ultima messis,

Semina dant fructum, | detergunt gaudia luctum. —Carmina Burana variorum auctorum (Carmina moralia et satirica, 40, II. fl.1230)

Loci

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• In universum tamen quasi testificandum atque saepius praedicandum habeo, quod primo iam Punico bello dux inclitissimus M. Atilius Regulus dixisse memoratur: fundum sicuti ne fecundissimi quidem soli, cum sit insalubris, ita nec effeti, si vel saluberrirnus sit, parandum; quod Atilius aetatis suae agricolis maiore cum auctoritate censebat peritus usu, nam Pupiniae pestilentis simul et exilis agri cultorem fuisse eum loquuntur historiae. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Accedunt, ne a proposito deerrem, et scriptores nulla frenati lege, nullo probati examine, nullo iudicio electi; non fabris, non agricolis, non textoribus, non ulli fere artium tanta licentia est, cum sit in aliis leve periculum, in hac grave. —De remediis utriusque fortune Petrarcae