Jump to content

aedificantem

E Victionario

Discretiva

aedificantem dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
aedificantem casus accusativus singularis · genus masculinum participii aedificāns
aedificantem casus accusativus singularis · genus femininum participii aedificāns

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ae̯difiˈkantem/(classice)
Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·can·tem — morphologica: aedi-fic-ant-em

Loci

[+/-]
Titus Livius -58/+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Et quod, si in privatis sociorum aedificiis faceret, indignum videri posset, id eum templa deum immortalium demolientem facere, et obstringere religione populum Romanum, ruinis templorum templa aedificantem, tamquam non iidem ubique di immortales sint, sed spoliis aliorum alii colendi exornandique! —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XLII, caput 3, [9] — aedificantem
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: aedificantem.