absolvi

E Victionario
Jump to navigation Jump to search

Discretiva

absolvi dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

absolvī[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
absolvī
—
 praesens passiva infinitivus absolvō (absolvere)
absolvī prima singularis perfectum activa indicativus absolvō (absolvere)
Appellatio[+/-]
API: /abˈsolwiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ab·sol·vī — morphologica: ab-solv-i

Dacoromane[+/-]

absolvi[+/-]

Proprietates grammaticales1[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
absolvi secunda singularis praesens activa indicativus absolva
absolvi secunda singularis praesens activa coniunctivus absolva
absolvi secunda singularis praesens activa indicativus absolvi
absolvi secunda singularis praesens activa coniunctivus absolvi
Appellatio[+/-]
API: /abˈsolvʲ/
Syllabificatio phonetica: ab·solvi — morphologica: ab-solv-i
Proprietates grammaticales2[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
absolvi tertia singularis perfectum activa indicativus absolvi
Appellatio[+/-]
API: /absolˈvi/
Syllabificatio phonetica: ab·sol·vi — morphologica: ab-solv-i

Lusitane[+/-]

absolvi[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
absolvi prima singularis perfectum activa indicativus absolver
Appellatio[+/-]
API: [ɜbsołˈvi](Lusitane)
Syllabificatio phonetica: ab·sol·vi — morphologica: ab-solv-i

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43		Marcus Terentius Varro
-116…-27		Titus Livius -58…+17 C. Plinius Secundus
23-79 		P. Cornelius Tacitus
ca. 55-117		Aulus Gellius
ca. 130-180		 Franciscus Petrarca
1304-1374 		Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class.class.class. I IIII III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class. (45 a.C.n.)

  • ut enim in vite ut in pecude, nisi quae vis obstitit, videmus naturam suo quodam itinere ad ultimum pervenire, atque ut pictura et fabrica ceteraeque artes habent quendam absoluti operis effectum, sic in omni natura ac multo etiam magis necesse est absolvi aliquid ac perfici. —De natura deorum Ciceronis [1][2]

class. (ca. 37 a.C.n.)

  • Quarto intervallo inter solstitium et caniculam plerique messem faciunt, quod frumentum dicunt quindecim diebus esse in vaginis, quindecim florere, quindecim exarescere, cum sit maturum. Arationes absolvi, quae eo fructuosiores fiunt, quo caldiore terra aratur. —De agricultura Varronis [3][2]

class.

  • Volgatur deinde rumor duas deesse tabulas quibus adiectis absolvi posse velut corpus omnis Romani iuris. Ea exspectatio, cum dies comitiorum adpropinquaret, desiderium decemviros iterum creandi fecit. —Ab urbe condita Titi Livii [4][2]

saec. I. (ca. 78 p.C.n.)

  • genicula autem sunt tritico quaterna, farri sena, hordeo octona. sed non ante supra dictum geniculorum numerum conceptus est spicae, qui ut spem sui fecit, IIII aut V tardissime diebus florere incipiunt totidemque aut paulo pluribus deflorescunt, hordea vero, cum tardissime, diebus VII. Varro quater novenis diebus fruges absolvi tradit et mense nono meti. —Naturalis historia Plinii [5][2]

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 116 p.C.n.)

  • ac si Plautus aut quis alius rem publicam iudicaturus obtinuerit, desunt scilicet mihi accusatores qui non verba impatientia caritatis aliquando incauta, sed ea crimina obiciant quibus nisi a filio absolvi non possim. —Annales P. Cornelii Taciti [6][2]

saec. II. (ca. 170-177 p.C.n.)

  • Nam quae reliquit perfecta expolitaque quibusque inposuit census atque dilectus sui supremam manum, omni poeticae venustatis laude florent; sed quae procrastinata sunt ab eo, ut post recenserentur, et absolvi, quoniam mors praeverterat, nequiverunt, nequaquam poetarum elegantissimi nomine atque iudicio digna sunt. —Noctes Atticae A. Gellii [7][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Homerus apud Grecos solium possidet ingenii: cuius sententie non ego sed Plinius auctor est, uberiorem sibi hanc latioremque gloriam non limitatis finibus assignans. Constat in gemino ipsius opere philosophie magnas partes multo melius multoque gravius quam ab ipsis philosophie professoribus absolvi. —Rerum memorandarum libri Petrarcae [8]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Accidentia praeterea propria, in quorum definitione subiectum ponitur, non possunt absolvi secundum rationem ad ipsum, alioqui contingeret hominem non esse bipedem, aut in definitione bipedis homo collocaretur; atqui in hominis ratione bipes inesse dictum est. —Libri physicorum Aristotelis explanati Iordani Bruni [9][2]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber secundus. 33 [35] — absolvi
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 Vicicitatio: absolvi.
  3. ↑ 3.0 3.1 Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Latin Library: Liber primus, XXXII. — absolvi
  4. ↑ 4.0 4.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber III, caput 34, [7 ] — absolvi
  5. ↑ 5.0 5.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XVIII, cap. 10, [56] — absolvi
  6. ↑ 6.0 6.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber XIII. [21] — absolvi
  7. ↑ 7.0 7.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber XVII. Capitulum X, [6] — absolvi
  8. ↑ Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Rerum memorandarum libri. (Universitas Turicensis): Liber II. 25: [Externa, [1]] — absolvi
  9. ↑ 9.0 9.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Libri physicorum Aristotelis explanati (Universitas Turicensis): Liber I. 29 — absolvi
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=absolvi&oldid=215969"