Jump to content

abeatis

E Victionario

Discretiva

abeatis dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
abeātis secunda pluralis praesens activa coniunctivus abeō (abīre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /a.beˈaːtis/(classice)
Syllabificatio phonetica: ab·e·ā·tis — morphologica: ab-eatis

Loci

[+/-]
Titus Livius
-58…+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Quem videntem ac vigilantem sic eluseritis, sopitum oportet fallatis, immo necesse est; in eo enim loco res sunt nostrae ut vobis ego magis necessitas vestrae index quam consilii auctor sim. Neque enim, maneatis an abeatis hinc, deliberari potest, cum praeter arma et animos armorum memores nihil vobis fortuna reliqui fecerit fameque et siti moriendum sit, si plus quam viros ac Romanos decet ferrum timeamus. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber VII, caput 35 — abeatis
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: abeatis.