abeatis

Discretiva

abeatis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
abeātis	secunda pluralis	praesens	activa	coniunctivus	abeō (abīre)

Appellatio

API: /a.beˈaːtis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ab·e·ā·tis — morphologica: ab-eatis

Loci

Titus Livius -58…+17

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Quem videntem ac vigilantem sic eluseritis, sopitum oportet fallatis, immo necesse est; in eo enim loco res sunt nostrae ut vobis ego magis necessitas vestrae index quam consilii auctor sim. Neque enim, maneatis an abeatis hinc, deliberari potest, cum praeter arma et animos armorum memores nihil vobis fortuna reliqui fecerit fameque et siti moriendum sit, si plus quam viros ac Romanos decet ferrum timeamus. —Ab urbe condita Titi Livii