planet (en)

Anglice

Appellatio pronuntiatusque

• /ˈplænɪt/ (Americane)

Notatio

← Latine planeta

Nomen substantivum

planet (pl.: planets)

1. planeta (-ae, m.) || astron. Stella errans.

   Nine planets orbit the sun.

   ¶ De quibus corporibus quae vocanda sunt "planet" discrepat: saepe corpora minora quam Pluto non admissa sunt in hanc categoriam. Nonnumquam dicitur et Pluto nimium parvus est ut planeta sit. A plerisque astronomis novem planetae nostri systematis solaris agnoscuntur, nempe Mercurius (Mercury), Venus, Terra (Earth), Mars, Iuppiter (Jupiter), Saturnus (Saturn), Uranus, Neptunus (Neptune), et Pluto.

2. astrol. Stella cuius circuitus vitas hominum adficit.

   There’s some ill planet reigns. (Shaksperus)

   ¶ In astrologia, hoc verbum indicat et stellas errantes et solem et lunam inter fortasse alias.