vietur

E Victionario

Discretiva

vietur dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
viētur tertia singularis praesens passiva indicativus vieō (viēre)
viētur tertia singularis praesens passiva coniunctivus viō (viāre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /wiˈeːtur/(classice)
Syllabificatio phonetica: vi·ē·tur — morphologica: vi-etur

Loci[+/-]

Marcus Terentius Varro
-116…-27
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class. (opus 47-45 a.C.n.)

  • Vehiculum, in quo faba aliudve quid vehitur, quod e viminibus vietur aut eo vehitur brevi, est vehiculum dictum est aliis arcera, quae etiam in Duodecim Tabulis appellatur; quod ex Tabulis vehiculum erat factum ut arca, arcera dictum. —De lingua Latina Varronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber quintus, 31. p. 146 — vietur
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: vietur.