Discretiva
|
vicenos dictio est in variis linguis:
|
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
vīcēnōs
|
casus accusativus pluralis · genus masculinum
|
numeri vīcēnī
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: vī·cē·nōs — morphologica: vicen-os
|
Marcus Terentius Varro -116…-27
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)
- Incubat tempestatibus dies triginta, tepidioribus XXV. Cum excudit, quinque diebus primis patiuntur esse cum matre. Deinde cotidie, serenum cum est, producunt in prata, item piscinas aut paludes, iisque faciunt haras supra terram aut suptus, in quas non inducunt plus vicenos pullos, easque cellas provident ne habeant in solo umorem et ut molle habeant substramen e palea aliave qua re, neve qua eo accedere possint mustelae aliaeve quae bestiae noceant. —De agricultura Varronis [1]
Fontes