vicenarum
Discretiva
vicenarum dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
vīcēnārum | casus genitivus pluralis · genus femininum | numeri vīcēnī |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /wiːkeːˈnaːrum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vī·cē·nā·rum — morphologica: vicen-arum
Loci[+/-]
Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Quaestiones in Heptateuchum (Universitas Turicensis). Quaestio CLXXVII. Caput 10. — vicenarum
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: vicenarum.