viatote

E Victionario

Discretiva

viatote dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
viātōte secunda pluralis futurum activa imperativus viō (viāre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /wiaːˈtoːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: vi·ā·tō·te — morphologica: vi-atote