viatores

E Victionario

Discretiva

viatores dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
viātōrēs casus nominativus pluralis substantivi viātor
viātōrēs casus accusativus pluralis substantivi viātor
viātōrēs casus vocativus pluralis substantivi viātor

Appellatio[+/-]

API: /wiaːˈtoːreːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: vi·ā·tō·rēs — morphologica: viator-es

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
Vitruvius
ca. -80…-20
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
C. Plinius Secundus
23-79
P. Cornelius Tacitus
ca. 55-117
Apuleius
ca. 125-170
Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class.class. II IIII III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class. (66 a.C.n.)

  • Facile hoc Habitus patiebatur, facile Cannutius, at non Oppianicus neque patronus eius L. Quinctius; qui, cum esset illo tempore tribunus plebis, convicium C. Iunio iudici quaestionis maximum fecit ut ne sine illo in consilium iretur; cumque id ei per viatores consulto neglegentius agi videretur, ipse e publico iudicio ad privatum Staieni iudicium profectus est et illud pro potestate dimitti iussit; Staienum ipse ad subsellia adduxit. —Pro Aulo Cluentio Habito oratio Ciceronis [1][2]

class. (ca. 30/22 a.C.n.)

  • Non minus in Macedonia quo loci sepultus est Euripides, dextra ac sinistra monumenti advenientes duo rivi concurrunt in unum, e quibus ad unum accumbentes viatores pransitare solent propter aquae bonitatem, ad rivum autem, qui est ex altera parte monumenti, nemo accedit, quod mortiferam aquam dicitur habere. —De architectura Vitruvii [3][2]

saec. I.

  • Illis enim temporibus, ut ante iam diximus, proceres civitatis in agris morabantur et, cum consilium publicum desiderabatur, a villis arcessebantur in senatum; ex quo, qui eos evocabant, viatores nominati sunt. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [4][2]

saec. I.

  • tales tum etiam viatores erant, quod ipsum nomen inditum est subinde ex agris senatum ducesque arcessentibus. at nunc eadem illa vincti pedes, damnatae manus inscriptique vultus exercent, non tam surda tellure, quae parens appellatur colique dicitur et ipso honore his absumpto, ut non invita ea et indignante credatur id fieri. —Naturalis historia Plinii [5][2]

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 116 p.C.n.)

  • Publius Gallus eques Romanus, quod Faenio Rufo intimus et Veteri non alienus fuerat, aqua atque igni prohibitus est. liberto et accusatori praemium operae locus in theatro inter viatores tribunicios datur. —Annales P. Cornelii Taciti [6][2]

saec. II. (ca. 170 p.C.n.)

  • At ille deum fidem clamitans et cruorem uxoris abstergens altius quiritabat: Quid miseros homines et laboriosos viatores tam crudelibus animis invaditis atque obteritis? Quas praedas inhiatis? Quae damna vindicates? At non speluncas ferarum vel cautes incolitis barbarorum, ut humano sanguine profuso gaudeatis. —Metamorphoseon libri XI Apulei [7][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Multi famam se mereri sperant, cum infamiam mereantur, et ceu viatores erronei, dum accedere extimant, retrocedunt. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [8][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Pro A. Cluentio oratio. (The Latin Library): 27 [74] — viatores
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 Vicicitatio: viatores.
  3. 3.0 3.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber octavus, 3. [16] — viatores
  4. 4.0 4.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber primus. Caput prooemium [19]  — viatores
  5. 5.0 5.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber duodevicesimus, cap. 4, [21] — viatores
  6. 6.0 6.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber XVI. [12] — viatores
  7. 7.0 7.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber VIII. Capitulum XVIII. — viatores
  8. 8.0 8.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber I. 117: [De spe fame post obitum] — viatores