vetustiores
Discretiva
|
vetustiores dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales1
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| vetustiōrēs | casus nominativus pluralis · genus masculinum | vetustior (vetustus comparativus) |
| vetustiōrēs | casus nominativus pluralis · genus femininum | vetustior (vetustus comparativus) |
| vetustiōrēs | casus accusativus pluralis · genus masculinum | vetustior (vetustus comparativus) |
| vetustiōrēs | casus accusativus pluralis · genus femininum | vetustior (vetustus comparativus) |
| vetustiōrēs | casus vocativus pluralis · genus masculinum | vetustior (vetustus comparativus) |
| vetustiōrēs | casus vocativus pluralis · genus femininum | vetustior (vetustus comparativus) |
Proprietates grammaticales2
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| vetustiōrēs | casus nominativus pluralis · genus masculinum | vetustior (vetus comparativus) |
| vetustiōrēs | casus nominativus pluralis · genus femininum | vetustior (vetus comparativus) |
| vetustiōrēs | casus accusativus pluralis · genus masculinum | vetustior (vetus comparativus) |
| vetustiōrēs | casus accusativus pluralis · genus femininum | vetustior (vetus comparativus) |
| vetustiōrēs | casus vocativus pluralis · genus masculinum | vetustior (vetus comparativus) |
| vetustiōrēs | casus vocativus pluralis · genus femininum | vetustior (vetus comparativus) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /wetustiˈoːreːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ve·tus·ti·ō·rēs — morphologica: vetust-ior-es
