tributa
Discretiva
tributa dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
tribūta[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
tribūta | casus nominativus pluralis | participii tribūtum |
tribūta | casus accusativus pluralis | participii tribūtum |
tribūta | casus vocativus pluralis | participii tribūtum |
tribūta | casus nominativus singularis · genus femininum | participii tribūtus |
tribūta | casus vocativus singularis · genus femininum | participii tribūtus |
tribūta | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii tribūtus |
tribūta | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii tribūtus |
tribūta | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii tribūtus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /triˈbuːta/ (classice) - Syllabificatio phonetica: tri·bū·ta — morphologica: tribut-a
tribūtā[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
tribūtā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii tribūtus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /triˈbuːtaː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: tri·bū·tā — morphologica: tribut-a