tranquillitates

E Victionario

Discretiva

tranquillitates dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
tranquillitātēs casus nominativus pluralis substantivi tranquillitās
tranquillitātēs casus accusativus pluralis substantivi tranquillitās
tranquillitātēs casus vocativus pluralis substantivi tranquillitās

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /tran.kwil.liˈtaːteːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: tran·quil·li·tā·tēs — morphologica: tranquillitat-es

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (50 a.C.n. / 704 a.u.)

  • nos etesiae vehementissime tardarunt; detraxit xx ipsos dies etiam aphractus Rhodiorum. Kal. Octobr. Epheso conscendentes hanc epistulam dedimus L. Tarquitio simul e portu egredienti sed expeditius naviganti. nos Rhodiorum aphractis ceterisque longis navibus tranquillitates aucupaturi eramus; ita tamen properabamus ut non posset magis. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber sextus. Ep. 8 [4] — tranquillitates
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: tranquillitates.