Discretiva
|
torpedines dictio est in variis linguis:
|
Formae affines[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
| torpēdinēs
|
casus nominativus pluralis
|
substantivi torpēdō
|
| torpēdinēs
|
casus accusativus pluralis
|
substantivi torpēdō
|
| torpēdinēs
|
casus vocativus pluralis
|
substantivi torpēdō
|
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- Syllabificatio phonetica: tor·pē·di·nēs — morphologica: torpedin-es
|
|
M. Tullius Cicero
-106…-43
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (45 a.C.n. / 709 a.u.)
- cervaeque paulo ante partum perpurgant se quadam herbula, quae seselis dicitur. lam illa cernimus, ut contra vim et metum suis se armis quaeque defendat: cornibus tauri, apri dentibus, cursu leones, aliae fuga se, aliae occultatione tutantur, atramenti effusione saepiae, torpore torpedines, multae etiam insectantis odoris intolerabili foeditate depellunt. —De natura deorum Ciceronis [1][2]
Fontes
