torpedine

E Victionario

Discretiva

torpedine dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
torpēdine casus ablativus singularis substantivi torpēdō

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /torˈpeːdi.ne/(classice)
Syllabificatio phonetica: tor·pē·di·ne — morphologica: torpedin-e

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus
23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • ad secundas etiam uti eodem prodest cum panace in IIII cyathis vini et a frigore laborantibus ternis obolis. sed si castoreum fibrumve supergrediatur gravida, abortum facere dicitur et periclitari partu, si superferatur. mirum est et quod de torpedine invenio, si capiatur, cum luna in libra sit, triduoque adservetur sub diu, faciles partes facere postea, quotiens inferatur. adiuvare et pastinacae radius adalligatus umbilico existumatur, si viventi ablatus sit, ipsa in mare dimissa. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber 32, cap. 46, [133] — torpedine
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: torpedine.