titillatam

Discretiva

titillatam dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
tītillātam	casus accusativus singularis · genus femininum	participii tītillātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /tiːtilˈlaːtam/

(classice)

Syllabificatio phonetica: tī·til·lā·tam — morphologica: titillat-am

Loci

Q. Septimius Florens Tertullianus ca. 150-230

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. III.

• Urget nos dicere indignitas. Contaminata potius corpora revocabis quam cruentata? quae poenitentia miserabilior, titillatam prosternens carnem, an vero laniatam? —De pudicitia Tertulliani