titillantur

Discretiva

titillantur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
tītillantur	tertia pluralis	praesens	passiva	indicativus	tītillō (tītillāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /tiːtilˈlantur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: tī·til·lan·tur — morphologica: titill-antur

Loci

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Non sint solliciti, si concupiscentiis illicitis titillantur: non sint solliciti, quod videtur adhuc esse lex in membris repugnans legi mentis. —Sermones de Scripturis Augustini