terrestribus

E Victionario

Discretiva

terrestribus dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
terrestribus casus dativus pluralis adiectivi terrestris
terrestribus casus ablativus pluralis adiectivi terrestris

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /terˈres.tri.bus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ter·res·tri·bus — morphologica: terrestr-ibus

Loci[+/-]

T. Lucretius Carus
–95…–55
M. Tullius Cicero
-106…-43
Titus Livius
-58…+17
P. Ovidius Naso
-42…+18
antiq. class.class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Perfacile est animi ratione exsolvere nobis
quare fulmineus multo penetralior ignis
quam noster fluat e taedis terrestribus ortus;
dicere enim possis caelestem fulminis ignem
subtilem magis e parvis constare figuris
atque ideo transire foramina quae nequit ignis
noster hic e lignis ortus taedaque creatus. —De rerum natura Lucretii [1][2]

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • atque hi tanti ignes tamque multi non modo nihil nocent terris rebusque terrestribus, sed ita prosunt ut si mota loco sint conflagrare terras necesse sit a tantis ardoribus moderatione et temperatione sublata. —De natura deorum Ciceronis [3][2]

class.

  • Annus multis variisque motibus fuit insignis: Galli ex Albanis montibus, quia hiemis vim pati nequiverant, per campos maritimaque loca vagi populabantur; mare infestum classibus Graecorum erat oraque litoris Antiatis Laurensque tractus et Tiberis ostia, ut praedones maritimi cum terrestribus congressi ancipiti semel proelio decertarint dubiique discesserint in castra Galli, Graeci retro ad naves, victos se an victores putarent. —Ab urbe condita Titi Livii [4][2]

class.  (ca. 2-8 p.C.n.)

  • me tamen armiferae servatum cura Minervae
fluctibus eripuit, patriis sed rursus ab agris
pellor, et antiquo memores de vulnere poenas
exigit alma Venus, tantosque per alta labores
aequora sustinui, tantos terrestribus armis,
ut mihi felices sint illi saepe vocati,
quos communis hiems inportunusque Caphereus
mersit aquis, vellemque horum pars una fuissem. —Metamorphoses Ovidii Nasonis [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Lucretius Carus - De rerum natura libri sex. (Teubner, Lipsiae MCMLXIX). Liber secundus, versus 383 — terrestribus
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: terrestribus.
  3. 3.0 3.1 Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber secundus. 91 [92] — terrestribus
  4. 4.0 4.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber VII, caput 25 — terrestribus
  5. 5.0 5.1 Publius Ovidius Naso - Metamorphoseon libri XV. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus decimus, Diomedis socii, versus 479 — terrestribus