terminant

Discretiva

terminant dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
terminant	tertia pluralis	praesens	activa	indicativus	terminō (termināre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈterminant/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ter·mi·nant — morphologica: termin-ant

Francogallice

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
terminant	—	praesens	activa	participium	terminer

Appellatio pronuntiatusque

API: [tɛʁmiˈnɑ̃]

Syllabificatio phonetica: ter·mi·nant — morphologica: termin-ant

Loci

Velleius Paterculus ca. -20/+35

Nicolaus Copernicus 1473–1543

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Nec securam incrementi sui patiebatur esse Italiam, quippe cum a summis Alpium iugis, quae finem Italiae terminant, initium eius finium haud multo plus ducentis milibus passuum abesset. —Historiae Romanae Vellei

Latinitas nova

saec. XVI.

• Aspiciatur autem per Dioptram sive Horoscopium, vel Chorobatem in E collocatum, principium Cancri orientis in C puncto, & eo momento apparet Capricorni principium occidere in A. Cum igitur A, E, C fuerint in linea recta per Dioptram, constat ipsam esse dimetientem signiferi, eo quod sex Signa semicirculum terminant, & E centrum idem est quod horizontis. —De revolutionibus orbium coelestium Nicolai Copernici