terminandi
Appearance
Discretiva
terminandi dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
---|---|---|---|---|---|---|
terminandī | —
|
—
|
activa | gerundium | genitivo | terminō (termināre) |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
terminandī | casus genitivus singularis · genus masculinum | gerundivi terminandus |
terminandī | casus genitivus singularis · genus neutrum | gerundivi terminandus |
terminandī | casus nominativus pluralis · genus masculinum | gerundivi terminandus |
terminandī | casus vocativus pluralis · genus masculinum | gerundivi terminandus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /termiˈnandiː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ter·mi·nan·dī — morphologica: termin-and-i
Loci
[+/-]Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas postclassica
[+/-]
- Sed quid amplius immorer, quando et sermo pergit in prolixiorem modum, quam petit terminandi necessitas, et sententia mea iam satis sit nota, vel quid certum teneam, vel unde adhuc dubitem, et quare dubitem? —De Genesi ad litteram Augustini [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De Genesi ad litteram. (Universitas Turicensis): Liber decimus. Caput XXVI, p. 45. — terminandi
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: terminandi.
Categoriae:
- Paginae Latinae cum locis ab Augustino Hipponensi conscriptis
- Discretiva
- Formae affines
- Lingua Latina
- Linguae Latinae index inversus
- Formae affines per coniugationem
- Formae affines Latinae
- Formae affines Latinae per coniugationem
- Formae affines per declinationem
- Formae affines Latinae per declinationem
- Paginae cum locis
- Paginae Latinae cum locis
- Paginae cum fontibus