stannum

Latine

Formae aliae

• stagnum

Notatio

Notatione incerta; fortasse ab una lingua Celtica.

Nomen substantivum

stann|um, -ī (neut.; materiale; symboli: Sn, ♃)

1. Admixtio plumbi argentique.
2. chem. Elementum chemicum cuius numerus atomicus 50 est.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	stannum	—	I
gen.	stannī	—	II
dat.	stannō	—	III
acc.	stannum	—	IV
abl.	stannō	—	VI
voc.	stannum	—	V

Dictiones collatae

Synonyma

• plumbum candidum, plumbum album

Systema Periodicum

H He Li Be B C N O F Ne Na Mg Al Si P S Cl Ar K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe Cs Ba * Lu Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn Fr Ra ** Lr Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og * La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb ** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No

Dictiones derivatae

• stanneus

Translationes

Anglice

(elementum) tin : stannum est metallum — tin is a metal

Germanice

(elementum) Zinn

Graeca Antiqua

(elementum) κασσίτερος (cassiteros, m.)

Iaponice

(elementum) 錫 (suzu)

Polonice

(elementum) cyna f

Ruthenice

(elementum) олово (ólovo, neut.)