erbium

Latine

Formae aliae

• Nota: Er

Notatio

Pro Ytterby, oppidum Sueciae in quo inventum est.

Nomen substantivum

erb|ium, -iī (neut.; materiale)

1. Elementum chemicum cuius numerus atomicus 68 est.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	erbium	—	I
gen.	erbiī erbī	—	II
dat.	erbiō	—	III
acc.	erbium	—	IV
abl.	erbiō	—	VI
voc.	erbium	—	V

Dictiones collatae

Systema Periodicum

H He Li Be B C N O F Ne Na Mg Al Si P S Cl Ar K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe Cs Ba * Lu Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn Fr Ra ** Lr Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og * La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb ** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No

Translationes

Anglice

erbium  — erbium is a lanthanide, “erbium est lanthanoides”

Germanice

Erbium neut.

Hispanice

erbio

Iaponice

エルビウム (erubiumu)

Polonice

erb masc.

Ruthenice

эрбий (érbij, masc.)