solvite

E Victionario

Discretiva

solvite dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
solvite secunda pluralis praesens activa imperativus solvō (solvere)

Appellatio[+/-]

API: /ˈsolwite/(classice)
Syllabificatio phonetica: sol·vi·te — morphologica: solv-ite

Dacoromane[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
solvite casus genitivus/dativus singularis · genus femininum adiectivi solvit
solvite casus nominativus/accusativus pluralis · genus femininum adiectivi solvit
solvite casus genitivus/dativus pluralis · genus femininum adiectivi solvit

Appellatio[+/-]

API: /solˈvite/
Syllabificatio phonetica: sol·vi·te — morphologica: solvit-e