soluturos
Discretiva
soluturos dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
solūtūrōs | casus accusativus pluralis · genus masculinum | participii solūtūrus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /soluːˈtuːroːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: so·lū·tū·rōs — morphologica: solut-ur-os