soluturo
Discretiva
soluturo dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
solūtūrō | casus dativus singularis · genus masculinum | participii solūtūrus |
solūtūrō | casus ablativus singularis · genus masculinum | participii solūtūrus |
solūtūrō | casus dativus singularis · genus neutrum | participii solūtūrus |
solūtūrō | casus ablativus singularis · genus neutrum | participii solūtūrus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /soluːˈtuːroː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: so·lū·tū·rō — morphologica: solut-ur-o