soluturo
Discretiva
|
soluturo dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| solūtūrō | casus dativus singularis · genus masculinum | participii solūtūrus |
| solūtūrō | casus ablativus singularis · genus masculinum | participii solūtūrus |
| solūtūrō | casus dativus singularis · genus neutrum | participii solūtūrus |
| solūtūrō | casus ablativus singularis · genus neutrum | participii solūtūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /soluːˈtuːroː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: so·lū·tū·rō — morphologica: solut-ur-o
