soluture

E Victionario

Discretiva

soluture dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
solūtūre casus vocativus singularis · genus masculinum participii solūtūrus

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /soluːˈtuːre/(classice)
Syllabificatio phonetica: so·lū·tū·re — morphologica: solut-ur-e