solutura
Discretiva
|
solutura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]solūtūra
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| solūtūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii solūtūrus |
| solūtūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii solūtūrus |
| solūtūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii solūtūrus |
| solūtūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii solūtūrus |
| solūtūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii solūtūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /soluːˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: so·lū·tū·ra — morphologica: solut-ur-a
solūtūrā
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| solūtūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii solūtūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /soluːˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: so·lū·tū·rā — morphologica: solut-ur-a