Jump to content

solum

E Victionario

solum

[+/-]

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈsolum/(classice)
Syllabificatio phonetica: so·lum — morphologica: ad-sol-um

Nomen substantivum

[+/-]

sŏl|um, -ī neut.

  1. Rei infima pars.
  2. Conclavis infima pars.
  3. Hominis infima pars.
  4. Res quae terra nituntur.

Declinatio

[+/-]
n. sing. plur.
nom. solum sola I
gen. solī solōrum II
dat. solō solīs III
acc. solum sola IV
abl. solō solīs VI
voc. solum sola V

Dictiones collatae

[+/-]
Synonyma
  1. fundus, fundamentum
  2. pavīmentum
  3. vestīgium
  4. terra, ager, humus

Translationes

[+/-]

sōlum

[+/-]

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈsoːlum/(classice)
Syllabificatio phonetica: sō·lum — morphologica: sol-um

Notatio

[+/-]
Latine: sōlus

Adverbium

[+/-]

sōlum

  1. Dumtaxat, solummodo (a ceteris relictus).

Dictiones collatae

[+/-]
Collocationes
  • non solum … sed etiam
  • non solum non … sed ne … quidem

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]

Discretiva

solum dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

sōlum

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
sōlum casus accusativus singularis · genus masculinum adiectivi sōlus
sōlum casus nominativus singularis · genus neutrum adiectivi sōlus
sōlum casus accusativus singularis · genus neutrum adiectivi sōlus
sōlum casus vocativus singularis · genus neutrum adiectivi sōlus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈsoːlum/(classice)
Syllabificatio phonetica: sō·lum — morphologica: sol-um