socio

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈso.ki.oː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: soc·iō — morphologica: soci-ō

Notatio

← Latine: socius + -ō

Nomen

soci|ō, -āre, sociāvī, sociātum

1. cōnexiōnem inter sē facere; coniungere ūnā; cōnectere
2. communiter aliquid habēre; commūnicāre

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
soci-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	sociō	sociem		sociābam	sociārem	sociābō
II. sing.	sociās	sociēs	sociā!	sociābās	sociārēs	sociābis	sociātō!
III. sing.	sociat	societ		sociābat	sociāret	sociābit	sociātō!
I. plur.	sociāmus	sociēmus		sociābāmus	sociārēmus	sociābimus
II. plur.	sociātis	sociētis	sociāte!	sociābātis	sociārētis	sociābitis	sociātōte!
III. plur.	sociant	socient		sociābant	sociārent	sociābunt	sociantō!
Thema	Vox passiva
soci-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	socior	socier		sociābar	sociārer	sociābor
II. sing.	sociāris	sociēris	sociāre!	sociābāris	sociārēris	sociāberis	sociātor!
III. sing.	sociātur	sociētur		sociābātur	sociārētur	sociābitur	sociātor!
I. plur.	sociāmur	sociēmur		sociābāmur	sociārēmur	sociābimur
II. plur.	sociāminī	sociēminī	sociāminī!	sociābāminī	sociārēminī	sociābiminī	—
III. plur.	sociantur	socientur		sociābantur	sociārentur	sociābuntur	sociantor!

Thema	Vox activa
sociāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	sociāvī	sociāverim	sociāveram	sociāvissem	sociāverō
II. sing.	sociāvistī	sociāveris	sociāverās	sociāvissēs	sociāveris
III. sing.	sociāvit	sociāverit	sociāverat	sociāvisset	sociāverit
I. plur.	sociāvimus	sociāverimus	sociāverāmus	sociāvissēmus	sociāverimus
II. plur.	sociāvistis	sociāveritis	sociāverātis	sociāvissētis	sociāveritis
III. plur.	sociāvērunt	sociāverint	sociāverant	sociāvissent	sociāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	sociāre	sociāvisse	sociātūrum, -am, -um esse	sociāns		sociātūrus, -a, -um­
Vox passiva	sociārī	sociātum, -am, -um esse	sociātum īrī		sociātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
sociandī		sociandus, -a, -um			sociātum	sociātū

Dictiones collatae

• socia
• sociābilis
• sociālis
• sociālitās
• sociāliter
• sociātiō
• sociātrīx
• sociennus
• societās
• sociofraudus
• socius

Translationes

cōnexiōnem inter sē facere	dilatare ▼

cōnexiōnem inter sē facere	collabi ▲

Anglice: unite (en), join (en), ally (en), associate (en)

communiter aliquid habēre	dilatare ▼

communiter aliquid habēre	collabi ▲

Anglice: share in (en), share (en)

Formae affines

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
sociō	casus dativus singularis · genus masculinum	substantivi socius
sociō	casus ablativus singularis · genus masculinum	substantivi socius
sociō	casus dativus singularis · genus masculinum	adiectivi socius
sociō	casus ablativus singularis · genus masculinum	adiectivi socius
sociō	casus dativus singularis · genus neutrum	adiectivi socius
sociō	casus ablativus singularis · genus neutrum	adiectivi socius