silvaticum

E Victionario

Discretiva

silvaticum dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
silvāticum casus accusativus singularis · genus masculinum adiectivi silvāticus
silvāticum casus nominativus singularis · genus neutrum adiectivi silvāticus
silvāticum casus accusativus singularis · genus neutrum adiectivi silvāticus
silvāticum casus vocativus singularis · genus neutrum adiectivi silvāticus

Appellatio[+/-]

API: /silˈwaːti.kum/(classice)
Syllabificatio phonetica: sil·vā·ti·cum — morphologica: silvatic-um

Loci[+/-]

Isidorus Hispalensis
560-636
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Heliotropium nomen accepit primo quod aestivo solstitio floreat, vel quod solis motibus folia circumacta convertat. Unde et a Latinis solsequia nuncupatur. Nam et sole oriente flores suos aperit, idem se reclaudit cum sol occubuerit. Ipsa est quam Latini intubum silvaticum vocant. Haec et verrucaria, [eo] quod extinguat verrucas ex aqua pota, vel in cataplasmate posita abstergat. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana):  Liber XVII. Caput IX. [37] — silvaticum
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: silvaticum.